RESİM

Bir resim var ellerimde

Ellerin ellerimde

Renk renk papatya her yerde

Ne kadar masum gelir göze

Çizen bir çocuk ise

          Çocukken sana çizdiğim resim bu beşikteki. Sen ve ben el ele... Dizlerimiz dip dibe ... Ezberliyorum seni her saniye. Beni koynunda nasıl ısıttığını , çiçeklerden en çok papatyayı sevdiğini... Ama resimdi işte , çocukken çizdiğim.

          Biz yine bu resimdeyiz , farklısın bu sefer sen . Benim elim toprakta, senin elin  ise toprak ... Koymuşum kafamı toprağa, senin koynun toprak...  Papatyalar seninle,  sen toprak.

          Sen topraksın aslında ve ben toprağa hasret bir çocuk...

          Büyümedim ben , beyaz elbisenin sana yakışmadığı o günden bu yana yarına geçemedim. Seninle büyümek istedim ,  her seferinde söyledim. Sana gitti diyorlar, sen gel anne. Yoksa beni de inandıracaklar bu hikayeye...

Cerengül BAYAR

9F